sobota, 8 marca 2014

19. Dawne stolice Japonii

Do drugiej połowy VII wieku kolejny władcy Japonii, po śmierci swoich poprzedników, przenosili się wraz z dworem w nowe miejsce. W ten sposób pragnęli uniknąć skażenia, jakie (według pierwotnych wierzeń japońskich) śmierć cesarza miała sprowadzić na dotychczasową stolicę. Ten stan rzeczy uległ zmianie dopiero pod koniec VII wieku, kiedy centrum władzy uczyniono Fujiwara-kyō; to samo miejsce było siedzibą aż trzech kolejnych władców.

W latach 710-784 stolicą było Heijō-kyō (obecnie: Nara). Zabytki z tego okresu, między innymi kompleksy świątyń oraz chramy, są wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Szczególnie godna uwagi, moim skromnym zdaniem, jest świątynia Tōdai-ji, gdzie mieści się największy na świecie, wykonany z brązu posąg Daibutsu.

Oryginalny pawilon z VIII wieku był trzy razy większy!

By uciec przed wpływami stale rosnącego w siłę kleru buddyjskiego, w 784 roku cesarz Kammu przeniósł stolicę do Nagaoka-kyō. Jednakże już po dziesięciu latach opuścił to miejsce, by osiąść w Heian-kyō (obecnie: Kioto). Dawne kroniki podają kilka powodów tej decyzji: częste powodzie, wywoływane nimi choroby oraz przede wszystkim - konieczność ucieczki przed mściwym duchem księcia Sawara*.
*Książę Sawara był niewinnie skazany za morderstwo. Umarł w drodze do Awaji, gdzie zesłano go na banicję. Wierzono, że po śmierci stał się mściwym duchem, odpowiedzialnym za serię nieszczęść, jakie spadły na rodzinę cesarską oraz stolicę. Aby uspokoić ducha, księcia Sawara pośmiertnie ogłoszono cesarzem.

Kioto było stolicą i siedzibą cesarza przed ponad tysiąc lat, od 794 roku aż do połowy XIX wieku. Nawet gdy realną władzę w państwie przejęli siogunowie, a ci za ośrodek władzy obrali najpierw Kamakurę a później Edo (obecnie: Tokio), Kioto w dalszym ciągu było stolicą kultury wysokiej i jako takie kojarzyło się ze sztuką i wyrafinowaniem.

1 komentarz:

  1. Imponująca budowla! A jak to wygląda od środka?na bogato,czy skromnie?
    JS-Aligator

    OdpowiedzUsuń